Begin jaren negentig stond er in de Volkskrant een recensie over het boek ‘Velden van weleer’. Ik kocht het boek; een tocht langs het front van de Eerste Wereldoorlog 1914–1918. Een boeiend thema om per fiets langs het front te fietsen. Achter op het boek staat: Het is een onalledaagse reisgids, voert de reiziger langs de bizarre sporen van de Eerste Wereldoorlog.

Het wijst de weg naar resten van de strijd: forten, musea, en loopgraven, bezienswaardigheden van een pijnlijk levend verleden. Maar Velden van weleer is vooral een gids naar de oorlog zelf en een verhaal over de alledaagse gekte, zoveel mogelijk verteld aan de hand van fragmenten uit dagboeken romans, en gedichten van Belgische, Franse, Engelse, Amerikaanse en Duitse auteurs. De schrijvers ervan zijn Chrisje en Kees Brants.

Ik herlas het en koos het als leidraad voor mijn fietstocht. De route verwijzingen in het boek hebben betrekking op het vervoer per auto. Mijn beschrijvingen van de tocht zijn geënt op het gebruik van de fiets. Een tocht op de fiets langs al die plekken die in Velden van weleer zijn aangegeven.

In de route zijn vier gesloten etappes opgenomen in de vorm van een lus waarbij je in hetzelfde hotel kunt overnachten en zonder bagage fietst. Eén zo’n lus is rond Ieper, een tweede bij Albert en de derde rond Verdun. Bij Verdun is nog een vierde lus in de route naar het zuiden, maar dat is twee dagen fietsen; één hotel onderweg en daarna weer je oorspronkelijke hotel als je dat wilt en waar je dan je bagage een dag kunt laten staan. De figuur hierna geeft schematisch de veertien etappes weer.

Gratis
Veel fietsers hebben een GPS of een GPS-applicatie op hun telefoon. Kostenloos kun je de tracks downloaden inclusief alle waypoints.